Kwiggle Extreme: 300 km/dag

Tot voor kort had hij nooit gedacht dat hij in staat zou zijn om op één dag zo ver te fietsen. Maar toen fietste Karsten Bettin, uitvinder van de Kwiggle, rond het IJsselmeer - 300 kilometer in ongeveer 16 uur. Hoe dat zo is gekomen, kunt u lezen in zijn veldrapport.

---

Ik ben maar matig getraind: twee keer per week 5 km joggen en één keer per maand een rit van 50 km met de racefiets. Voeg daar aan toe de dagelijkse ritten met de Kwiggle, tussen 5 en 15 km en min of meer regelmatig. Dat is het. Mijn langste dagelijkse rit tot nu toe: 150 km op de racefiets, maar dat slechts één keer. Dat was nogal wat voor mij. En dan rij ik 300 km op een dag op de Kwiggle. En zonder enige voorafgaande training, zonder pijn en zonder moe te worden. Het is absoluut verbijsterend.

 

Eerste rijtesten toonden de geschiktheid aan voor lange afstanden.

Hoe is het zo gekomen? Toen de Kwiggle technisch volwassen was, wilden we het beweegbare zadel en het daarmee verbonden rijgedrag een paar maanden uitgebreid  testen om eventuele zwakke punten te identificeren en te elimineren: dus stabiliteit en rijzekerheid testen  -  en rijden, rijden, rijden in veel verschillende alledaagse stedelijke situaties. Immers, we willen onze klanten een totaal perfect product aanbieden.

We legden soms langere afstanden aan een stuk af. Reeds twee dingen vielen ons op na de eerste testritten: het rechtopstaande rijden is erg leuk en zelfs na langere ritten waren we helemaal niet moe. Een bevriende arts had jaren geleden al voorspeld dat de Kwiggle, door zijn beweegbare zadel, gebruikt kon worden voor lange afstanden zonder vermoeid te raken. Mijn eigen ervaring maakte me nu nieuwsgierig en ik wilde weten hoe lang ik met een Kwiggle daadwerkelijk aan een stuk door kon rijden.

 

De eerste lange tocht - ontbrekende koolhydraten.

Ik reed dan - wanneer mijn tijd het toeliet - soms 30, soms 40 kilometer. Hoe langer hoe beter. Toen gingen we spontaan op onze eerste langere tocht, van Göttingen naar Hannover, altijd langs de Leine - ongeveer 120 km! Ik met de Kwiggle en Till, mijn zoon, met een bekende andere vouwfiets. Eenmaal hebben we van fiets gewisseld en we hadden allebei dezelfde indruk: 120 km op een andere vouwfiets is veel inspannender. Toen we in Hannover aankwamen, was ik een beetje moe en dacht, "Ja ok, 120 km is ook geen geringe prestatie".

De volgende dag, toen ik het een vriend, die veel ervaring heeft met lange tochten, vertelde adviseerde hij me om veel te eten. Misschien was de slapheid ook te wijten aan een gebrek aan koolhydraten. I weeg 65 kg en ben 1.78 meter lang, dus heb ik geen vetreserves om energie op te slaan.

De volgende tocht was dan 200 km, vergezeld door drie atletische jongens op toerfietsen, 16, 17 en 18 jaar oud. We hadden elk ongeveer 6 kg bagage bij ons. En we aten veel koolhydraten. In tegenstelling tot mij, waren de jongens na de 200 km behoorlijk uitgeput. Ik kon op het 190 km punt nog makkelijk 25 km/u rijden. Dat was echt verbazingwekkend.

 

300 km IJsselmeer - en miljoenen vliegen.

Hemelvaartsdag 2018 waren we  bij het IJsselmeer in Nederland. En ik dacht dat het interessant zou zijn om te zien of ik daar in één dag omheen kon fietsen. Dat zou dan ongeveer 300 km zijn. Om 5 uur vertrok ik met de single-speed Kwiggle. Helaas was het echt koud, twee uur lang 7° Celsius, daar heb ik het behoorlijk koud gehad.

Ik had veel bagage bij me: 2 kg noedels, 1 kg brood, 2 liter water en nog een paar kleinigheden, ongeveer 7 kg in totaal. Na twee uur dacht ik "dat word hem niet vandaag". Dan waren er ook nog stukken van de route met duizenden vliegen die me heel de tijd in het gezicht vlogen. Mijn bril was ik vergeten. Daarom moest ik het een tijdje wat langzamer rijden.

Toen de zon tevoorschijn kwam, werd het gelukkig veel beter. Na 125 km bereikte ik om 11 uur Amsterdam. Daar nam ik een pauze, kocht pastasaus, komkommer en tomaten en vulde mijn watervoorraad aan. Ik at op de fiets, met een lepel uit de pot noedels.

Ik ging verder naar het noorden. Miljoenen vliegen vlogen nu over de dijkpaden! Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Dus waar ik maar kon ben ik van de dijk afgegaan. Een andere snelheidsmoordenaar waren de passages door de prachtige en mooie met bakstenen geplaveide toeristische stadjes. Enkhuizen heb ik daarom wat later vermeden.

 

Toen kwam de tegenwind.

Ik wist dat de wind 's avonds zou aantrekken, helaas in de verkeerde richting. Vanaf Hoorn, bij km 175, werd dat werkelijkheid. Na een lunchpauze waren mijn energiereserves weer aangevuld en reed ik tegen de wind in. 50 km lang wind schuin van voren. In plaats van 25 km/h slechts 22 km/h. Ik bereikte den Oever bij km 225 om 17.30 uur. Na nog een pauze kwam het moeilijkste deel: over de Afsluitdijk. De wind wakkerde aan - 35 km recht van voren met een gemiddelde van 18 km/u over.

Ik dacht dat na de dijk een rugwind zou komen. Maar helaas. Van de de landzijde, bleef de wind zijdelinks van voren komen. Pas om 21.00 uur werd het windstil en ik kon eindelijk mijn 25 km/u weer rijden. Bij de finish aangekomen wilde ik beslist weten hoe groot de invloed van de bagage op de snelheid had gehad. Dus reed ik nog een paar kilometer zonder de 7 kilo. Het verschil was een opmerkelijke 3 tot 4 km/h.

 

Kwiggle verandert mijn leven.

Zonder de beschreven beïnvloedende factoren, d.w.z. extra gewicht, vliegen, volle stadjes en een straffe tegenwind, moeten we in staat zijn om 400 km aan een stuk te doen. Ik ben al bezig om zo'n tour te organiseren. Maar dan niet meer met de single-speed versie, maar met versie met drie versnellingen. Vooral voor de ritten tegen de wind in zou dat nuttig geweest zijn.

Ik ben nu 53 jaar oud en, dankzij de Kwiggle, ontdek ik nieuwe onvoorstelbare horizonten. Ik plan avonturen die ik nooit met een andere fiets had kunnen doen. Hoewel ik de Kwiggle heb uitgevonden en gedurende zovele jaren ontwikkeld heb, ben ik door deze Kwiggle ervaring total onder de indruk. Het is een beetje als een nieuw leven.

 

https://www.strava.com/activities/1565563722